• Bütün insanlara haccı ilan et. Gerek yaya olarak, gerek her uzak yollardan gelen yorgun develer üzerinde sana gelsinler. (Hac/27)
• Katâde şöyle der: Allah Teâlâ (c.c.), kulu ve peygamberi Hz. İbrahim´e (a.s) , bütün insanlara haccı ilân etmesi emrini verdiğinde, Hz. İbrahim (a.s) şöyle bir çağrıya başladı:
• Ey İnsanlar! Allah Teâlâ (c.c.) bir beyt binâ ettirdi. Onu ziyaret edin!
• Allah Teâlâ (c.c.) hacca gelmenin hikmetini ise şöyle beyan etmektedir:
• (Gelsinler) ki kendileri için birtakım faydaları görsünler…(Hac/28)
• Bazı âlimler bu ibareden hac mevsimindeki faydalar ile âhiretteki ecrin kastedildiğini söylemişlerdir.
• Seleften bir âlim, bu yorumu işittiğinde, şöyle demiştir:
• Kâbe´nin Rabbine (c.c.) yemin ederim ki haccedenler affolunmuşlardır.
• İblis şöyle dedi: O halde beni azdırmana karşılık yemin ederim ki, insanoğullarını saptırmak için muhakkak senin doğru yoluna oturacağım, vesvese verip pusu kuracağım´ (Âraf/16)
• Bazı alimler, bu ayetin tefsirinde bu yolun Mekke-i Mükerreme yolu olduğunu, şeytanın bu yolun üzerine oturup, insanları bu yoldan menetmeye çalıştığını söylemişlerdir.

       Hz. Peygamber (s.a) şöyle buyurmuştur:

• Kim fahiş konuşmaksızın, fısk-u fücurda bulunmaksızın Beyt-i ziyaret ederse, annesinin kendisini doğurduğu gün gibi günahlardan sıyrılmış olur.
• Şeytan, Arefe gününde olduğu gibi, hiçbir günde küçülmüş, zelil olmuş, hakir olmuş ve kızmış görünmez.
• Şeytanın bu şekilde görünmesinin hikmeti muhakkak Allah´ın (c.c.) hacılar için, indirdiği rahmeti görmesinden ve Allah´ın (c.c.) büyük günahları affetmesinden dolayıdır.
• Bazı günahlara, sadece Arafat dağında vakfeye durmak keffaret olur.

       Hz. Peygamber ( s.a.v.) haccın fazileti hakkında şöyle buyurmuştur:

• Mebrur (kabul edilmiş) bir hac, dünya ve dünyadaki şeylerin hepsinden daha hayırlıdır. Mebrur (kabul edilen) haccın karşılığı cennettir.
• Hac ve umre niyetiyle (Mekke´ye) gidenler, Allah´ın (c.c.) halkı ve ziyaretçileridir. Eğer onlar, Allah´tan (c.c.) isterlerse, Allah (c.c.) kendilerine isteklerini verir. Eğer dua ederlerse, dualarını kabul eder. Eğer şefaatta bulunurlarsa, şefaatları kabul olunur.

       Ehl-i Beyt yoluyla gelen bir müsned hadîste şöyle buyurulur:

• Günahça insanların en büyüğü, Arafat dağında vakfeye durduğu halde Allah Teâlâ´nın (c.c.) kendisini affetmediği zannına kapılan kimsedir,

       İbn-i Abbas (r.a) Hz. Peygamber´den ( s.a.v.) şöyle rivayet eder:

• Bu Beyt´in üzerine Allah´ın (c.c.) her gününde yüzyirmi rahmet inmektedir. Bunların altmışı ziyaretçilere, kırkı namaz kılanlara ve yirmisi de bakanlara taksim olunur.
• Beyti çokça tavâf (ziyaret) ediniz. Çünkü kıyâmet gününde hasenât sahifelerinizde göreceğiniz en büyük hasene tavâf´dır.
• Kıyâmet gününde göreceğiniz en kârlı amel de budur.
• Âdem (a.s) hac yapıp bitirdikten sonra, melekler kendisiyle karşılaştı ve melekler kendisine şöyle dediler: ‘Ey Âdem! Haccın kabul edildi (kabul olsun). Biz senden iki bin sene önceden beri bu beyti ziyaret etmekteyiz’.
• Allahu Teâlâ (c.c) her gece yeryüzündeki insanlara bakar. İlk baktığı kimseler Harem-i Şerif’in halkıdır. Harem-i Şerif halkı arasında da ilk önce Mescid-i Haram ehline bakar. Kimi Kâbe’yi ziyaret ederken görürse, onu affeder. Kimi namaz kılarken görürse, onu da affeder. Kimi Kâbe ‘ye doğru ayakta durup bakarken görürse, onu da affeder.

Kabe’nin Fazileti

• Hz. Peygamber (s.a) şöyle buyurmuştur: Allah Teâlâ (c.c.) bu Beyt’ e öyle bir vaad’de bulunmuştur ki, her sene bu Beyt’i altıyüzbin kişi ziyaret eder. Eğer altıyüzbin kişiden az gelirse meleklerle tamamlar.
• Kâbe, mahşer gününde telli duvaklı gelin gibi haşr olunur. Kendisini dünyada ziyaret edenlerin hepsi perdelerine yapışmış bir halde beraberinde yürürler. Kâbe kendisi cennete girip onları da beraber cennete sokuncaya kadar yürür.